Tünel veya (Karaköy - Beyoğlu) Tarihi Tünel Füniküler Hattı, 1863 yılında hizmete giren Londra Metrosu’ndan sonra en eski yeraltı toplu taşıma sistemidir. 17 Ocak 1875 yılında tamamlanıp hizmete giren hat, Karaköy ile Beyoğlu arasındaki yaklaşık beş yüz seksen metrelik mesafeyi kapsamaktadır. Karaköy’den Beyoğlu’na ulaşmak isteyen vatandaşların yorulmasına sebep olan dik yokuşlar, özellikle Yüksek Kaldırım Yokuşu fünikülerin yapımına sebep olan en önemli nedendir. O dönemde İstanbul’da yaşayan Fransız asıllı mühendis Eugene Henri Gavand, Yüksek Kaldırım Yokuşu ile Galipdede Caddesi arasında gidip gelen insanları rahatlatmak amacıyla bu iki noktayı birbirine bağlayacak demiryolu projesini Sultan Abdülaziz’e taslak olarak sunar.
1871 yılında inşaatına başlanan Tünel 1875 yılında bitirilir ve hizmete açılır. Metroda kullanılan elektrik önceleri yüz elli beygir gücünde iki buharlı makine ile sağlanırken, 1911 yılındaki yenilemenin ardından elektrikli sisteme geçilmiştir. Önceleri özel bir firma tarafından işletilen Tünel, 1 Mart 1939 tarihinde devlet tarafından satın alınılarak İETT’ye devredilmiştir. İkinci Dünya Savaşı döneminde bazı aksaklıklarla karşılaşmış olsa da 1968 yılında özel bir Fransız şirket tarafından tamamı elektrikli hale getirilen metro, 2 Kasım 1971’de açılarak yeniden hizmet vermeye başlamıştır. Eski ismiyle Galata ile Pera, günümüzde Karaköy ile Beyoğlu'nu en kısa yoldan birbirine bağlayan Tünel, dünyanın ilk yeraltı füniküler sistemi olarak kabul edilmektedir. Bu sistem, ortada hat değiştiren ve karşılıklı hareket eden iki vagonla çalışmaktadır.
